Sunset – The HARD Editie

Na dik 1,5 jaar is het dan EINDELIJK zo ver! In Nederland mag het allemaal nog niet, maar onze belgische onder buurtjes maken het mogelijk: Vandaag staat Nicky weer op een écht groot festival!

En dan zijn er afgelopen week ook nog eens 2000 tickets extra in de verkoop gegaan, en ook deze tickets waren binnen no-time uitverkocht! Ik sta dus vandaag tussen 10.000 andere hardstyle liefhebbers en ik kan echt niet wachten!

Voor we richting België gaan laten we ons eerst testen via Testen voor je Reis en zodra we de negatieve uitslag binnen hebben crossen we de grens over en dan is het niet erg lang voordat we aankomen bij de Lilse Bergen!

Vanaf de parkeerplaats is het een klein stukje lopen tot de entree. We zijn erg vroeg en het is nog niet druk. Eerst wordt onze QR code gescand en onze ID gecontroleerd en dan mogen we doorlopen voor de ticket controle en de fouillering.  Wat me opvalt is dat er hier veel meer politie aanwezig is dan in Nederland en de politie loopt hier met honden.

Wanneer we binnen zijn regelen we een kluisje en halen we de muntjes. Of nouja, muntjes, we krijgen hier een pasje waar je vervolgens geld op kunt zetten. Deze laat je later bij de bar scannen en zo betaal je je drinken. En wat hier ook anders is dan in Nederland: Je krijgt bij de ingang een ‘eco coin’, deze hoor je in te leveren zodra je je drinken gaat halen bij de bar, en krijg je later weer terug wanneer je je bekertje of flesje inlevert! Niet altijd even gemakkelijk, maar wél erg slim tegen alle bekertjes en flesjes waar je normaal halverwege de avond je nek over breekt.

We lopen snel door naar onze eerste stage van vandaag: ‘The Shelter’ waar de Raw DJ’s vandaag mogen shinen!
En aan Level One de taak om de dag te aftrappen, en dat doet die met zijn track die hij samen met RVAGE heeft gemaakt: ‘Moment of Truth’.
Het is nog niet super druk bij de stage, maar je merkt we hier allemaal 1,5jaar naar hebben uitgekeken en de sfeer zit er daarom meteen goed in!
Na deze super vette opening ga ik wat drinken halen bij de bar maar sprint daarna snel terug want zijn nieuwe track ‘The Gods’ beukt al snel door de speakers. En dat is niet het enige pareltje wat in deze set voorbij komt. Zo draait hij ook ‘Unchain Humanity’, een track die zeer goed aansluit op de huidige situatie waar we op dit moment in zitten.
Ook ‘The Change’ en ‘Final Space’ komen we nog voorbij en uiteindelijk sluit hij af met ‘The Same Question’.

Na deze super vette opening besluiten we even een rondje te gaan lopen en even ergens wat eten te scoren. Het festival terrein is niet super groot, maar het geeft me toch echt wel weer het ultieme festival gevoel, het is zo onwijs fijn om hier weer rond te mogen lopen!

Op de mainstage staan de Shaggy Soldiers te draaien en ook hier gaat het publiek al aardig los. Ik sta een beetje rond te kijken en mijn oog valt op de Crepe kraam van een vriendin, ik weet meteen wat ik ga eten!
Zodra ik een Crepe met Nutella heb gescoord gaan we even zitten en raken we aan de praat met een groepje vrienden die we al super lang niet meer hadden gezien.
En voor dat we het weten zijn we alweer dik een uur verder en hoor ik dat Voidax wordt aangekondigd bij The Shelter, tijd om te beuken!

Als snel staan we weer op ons vertrouwde plekje links voor en gaat het publiek al los op z’n eigen track ‘Kill this machine’ waarmee hij meteen de toon zet voor de rest van zijn set. Hij draait echt fantastisch en de sfeer zit er goed in bij iedereen. Ik begin écht fan te worden van hem en ik klaplong de longen uit m’n lijf op z’n tracks zoals ‘Into the Abyss’, ‘Time and Space’, ‘World on fire’.

Ongeveer halverwege zijn set besluit ik om toch even naar een andere stage te wandelen om ook een halfuurtje van de set van Clayton Cash & Dustin Hertz mee te krijgen, op naar The Palms!

Deze stage, en de dansvloer die erbij hoort, is iets kleiner als bij The Shelter, maar dat zal de pret hier absoluut niet drukken. Wel moet ik zodra ik aankom even schakelen tussen de dikke raw kicks en de freestyle deuntjes van Feest DJ Ruud zijn ‘Turn the tides’ die door de speakers klinkt.
Erg veel tijd om hier aan te wennen heb ik niet als het groepje naast me mij al aanstoot en meeneemt in hun vibe.
Damn wat voelt het goed om terug te zijn!
Ik dans nog even lekker verder op ‘Blending part #1’ van mijn grote vriend DJ Ricardo Moreno en daarna gaan we vrolijk verder met ‘Wonderwall’ van Dave D & Teka B.
Maar uiteraard komen er aan het einde van de set ook wat hardere nummers voorbij zoals de Dustin Hertz Mashup van Warface zijn ‘Radioactive’ en de mannen sluiten hun set af met ‘La Casa de Papel Tribute’ van Gunz4Hire!

En dan snel weer terug naar The Shelter want Physika heeft daar zojuist zijn set geopend met ‘Falling’ om vervolgens zijn eigen track ‘Love’ er achteraan te knallen!
Ik kijk om me heen en zie menig shirt al uit gaan bij de jongens, en ik moet ook eerlijk bekennen; het is behoorlijk warm, ik realiseer mij op dit moment hoeveel geluk we hebben dat we hier vandaag met z’n alle mogen staan, echt ultiem genieten!
En genieten is het zeker wanneer Physika nog meer van zijn eigen platen zoals ‘Dancing in the dark’, ‘Memories’, en ‘We are the universe’ draait. Iedereen staat volledig uit z’n dak te gaan en het lijkt wel alsof we nooit zijn weggeweest!
Aan het einde van zijn set genieten we nog even van ‘Rejectofrage’ en met ‘Diamond Eyes’ van Zyon wordt deze set in stijl afgesloten.

Na de set van Physika huppelen we weer even terug want niemand minder dan Mark with a K & MC Chucky hebben de mainstage overgenomen. ‘Go Crazy (2021 edit)‘ is de track waar we deze set mee starten.
Ik merk dat The Shelter vooral wordt bezorgd door alle Nederlanders en dat er veel meer Belgen hier staan bij de mainstage, en hier door ligt het “hee-hoo” gehalte ook aanzienlijk hoger. Echt heel erg kan ik mij er niet aan irriteren want iedereen is super gezellig en al snel staan we met een totaal onbekende groep te dansen op zijn remix ‘Gimme Gimme Gimme’ en ‘My Crew’.
Maar ook zijn track met Sub Sonic ‘Enter the Madness’ en uiteraard ‘Radioactive’ met Warface mogen in deze set gewoon weg niet missen!
En Mark zal Mark niet zijn als hij niet zou afsluiten met een flinke beuker, en dat doet hij ook zeker! Onze laatste danspasjes mogen we zetten op ‘Wanna Play’ van The Prophet.

En om nog even in deze partymode te blijven besluit ik om ook nog even te blijven hangen bij de set van Outsiders & JeBroer. Maar dan wél met een lekkere cocktail in m’n hand, dus die ga ik eerst even halen.
Zodra ik terug loop naar de mainstage hoor ik iedereen al keihard meezingen met ‘Kind van de Duivel’. Daarna draaien ze de track ‘Moshpit’, een track waar ik eerlijk gezegd niet zo blij van word.
Maar dit maken de heren meer dan goed, om nog even de sfeerfeest er extra in te brengen draait Outsiders zijn remix van ‘Kali’ en ook ik kan mezelf niet helemaal inhouden en sta keihard mee te bléren. (sorry not sorry).
Na Kali gaan ook deze mannen een tandje harder en begin ik deze set stiekem een heel stuk leuker te vinden als iedereen ‘BASS MOET JE NIET HOREN, DIE MOET JE VOELEN!’ staat te schreeuwen. En de mannen laten aan het einde van hun set ook niks te wensen over. Ik sta er eigenlijk een beetje van versteld wanneer ik ineens ‘Renegades‘ van de Frequencerz uit de speakers hoor komen, een aangename verrassing!

Tijd om helemaal tot het einde van de set van Outsiders te blijven heb ik niet. Het is inmiddels bijna 20.00 en dat wil zeggen dat na dik 1.5 jaar ik eindelijk weer even flink kan gaan staan beuken bij een set van Degos & Re-done, en damn, wat heb ik deze mannen gemist.

Ik kom precies op tijd aan, ze zijn net gestart met ‘Timebomb’. En daarna knallen de mannen er een aantal van hun (als je het aan mij vraagt) beste platen door hun set heen. ‘I am lost’ en ‘Die Slowly’ blijven toch ook wel twee van mijn favoriete tracks. Ik sta tijdens deze set zo onwijs te genieten dat ik eerlijk gezegd niet eens meer eerlijk weet welke tracks er nog meer voorbij zijn gekomen. Ik heb hier zo erg naar uitgekeken en zo erg gemist.

Na Degos & Re-Done hebben we heel even de tijd om nog ergens iets te eten te scoren voordat we naar de mainstage gaan. De avond begin aan zijn einde te komen en het begint ook al wat donkerder te worden.
Toch gaan we snel naar de mainstage, aangezien er nu steeds meer andere stages sluiten zal het nog wel eens druk kunnen gaan worden. Dus we banen ons een weg door alle mensen en staan oud en vertrouwd links voor wanneer Warface aan zijn set begint.

Hij begint met zijn remix van ‘Turn the lights out’.
Het volume staat erg laag, wat echt super jammer is, zodra je een klein beetje naar de zijkant staat is het meer een soort achtergrond muziek, dan dat je het idee hebt dat je op een festival staat waar Warface staat te draaien. Gelukkig is iedereen wel in een super goed humeur en is het vet gezellig, maar ik had gehoopt iets meer te kunnen genieten van de set van de DJ waar ik zo veel van houd.
Ondanks dat de het geluid wel een flink stuk harder had gemogen sta ik nog wel te genieten van zijn remix van ‘Bring the Madness’ en’No Paradise’.
Halverwege zijn set loop ik heel even weg om de gene te ontmoeten die zo aardig is geweest om mijn pers aanvraag voor vandaag goed te keuren, ik ben echt zo dankbaar!
Dan haal ik ook snel nog even wat te drinken en loop ik weer terug naar voren. Nog nét op tijd voor ‘Switchblades’ en voor deze track komen de heren van Rebelion ook alvast het podium op, wat een vette track hebben deze mannen met elkaar gemaakt! Het is bijna tijd voor Rebelion om te beginnen aan hun set, maar niet voordat Warface afsluit met de dikke klapper ‘Hold me now’.

Maar dan verdwijnt Warface van het podium en is het eindelijk tijd voor Rebelion!
De muziek staat nog steeds erg zacht, echt zonde. Zeker wanneer mijn favoriete track van dit moment namelijk ‘Bassline Junkie’ door de jongens wordt gedraaid. Ik wurm me een beetje richting het midden in de hoop dat de muziek hier wat beter te horen is en ik ga voor heel even finaal uit m’n dakpan. En ik niet alleen, als ik hier om me heen kijk hebben er heel veel meer mensen gewacht tot ze eindelijk weer een set van Rebelion mochten meemake
En dat lange wachten wordt zeker beloond, wat draaien ze vandaag een dikke set zeg. Na vandaag zijn m’n benen echt kapot maar met tracks zoals ‘Bring it on’, hun remix van ‘Armed and Dangerous’ en ‘Ghost of us’ is het echt onmogelijk om stil te blijven staan. En zo gaat dat met ‘Opening statements’ en ‘Gladiator’ nog wel even door tot ook helaas deze set voorbij is.

En met het einde van de set van Rebelion zit ook onze dag erop, ik begin flinke hoofdpijn te krijgen, mijn vrienden zijn ook helemaal kapot en het is nog dik 1.5u naar huis rijden.

Maar wát een dag, ik heb echt van het begin tot het einde volle bak staan te genieten en ik ben zo blij & dankbaar dat ik hier bij mocht zijn.
Ik hoop dat we in Nederland ook snel weer met z’n alle mogen stampen, klaplongen en feesten tot we er bij neer vallen. Maar volgend jaar ben ik hier zéker terug!